Miguel Castellsek "1975 Consejos de Guerra en España. Fascismo contra Euskadi" liburuaren berrargitalpena aurkeztu du
Antropologia / Oroimen historikoa
Osteguna, 2024eko apirilaren 18a — CEST
— Testua: Aranzadi
Irakurketa: 3 minutu
Aranzadi Zientzia Elkarteak eta EHUko Giza Eskubideen eta Botere Publikoen UNESCO katedrak argitaratu berri duten memoriari buruzko bildumaren barruan, 1975 Consejos de Guerra en España. Fascismo contra Euskadi liburua berrargitaratu du Aranzadik. Bilduma berekoak dira liburu hauek:
- Gipuzkoa en estado de excepción.
- Erandio, Una herida abierta.
- Modos de matar y morir.
1975 Consejo de Guerra en España. Fascismo contra Euskadi 1976an, ia duela mende erdi, argitaratu zen liburu baten berrargitalpena da. Liburu horrek euskal disidentziaren aurka jurisdikzio militar frankistak izandako jokabidea deskribatzen du, eta are zehatzago azaltzen du Txikik Cerdanyolan eta Otaegik Burgosen izandako gerra-kontseiluen eta exekuzioen kronika; eta Baenak, Sánchez Bravok eta García Sanzek Hoyo de Manzanaresen egindakoa.
Miguel Castells abokatu defendatzaile konprometitu eta errepresaliatuak idatzi zuen liburu hau. Izan ere, idazteko eta argitaratzeko, eta Europako diktadurarik luzeenetako batean gertatzen ari zena munduari kontatu ahal izateko, Pierre Celhay ezizena erabili zuen, ustezko abokatu frantsesa, Gizakiaren Eskubideen Ligako aktibista, "faxismoaren azken gotorlekuan" gertatzen ari zenaren berri ematen zuena.
Azken batean, Euskal Herriko egungo historiara hurbildu nahi duen edonorentzat balio handiko liburua da hau.
Miguel Castells Artetxe. Busturian jaio zen 1931. urtean. Zuzenbide ikasketak Madrilen amaitu zituen 1953an. Bere lan-tresnak, mota guztietako organo, agintari eta auzitegien aurrean abokatutzan jarduteak (elizakoak, militarrak, lanekoak, arruntak, etab.), bizi den herriarekin harremanetan jartzen du. Kasuak iristen zaizkio, galdetu, ikusi eta entzun egiten du, irakurri egiten du, gertatzen denaren berri izaten du, kontzientzia hartzen du eta ezinezkoa egiten zaio kide izan nahi duen herriak planteatzen dion konpromisoa ez hartzea.
Togarekin legez egin dezakeena defendatu eta salatu, idatzi eta zabaltzen du, eta ezin duena klandestinitatetik egiten du. Manifestazioetara eta kontzentrazioetara joaten da, batzarretan parte hartzen du, hitzaldiak ematen ditu, liburuak eta ikasketak argitaratzen ditu.
Eta idazten duelako gertatzen ari dena kontatzen duelako, eta berak parte hartzen duelako egitateetan edo kontatzen dituen egitateen aurka, Castells bere garaiaren testigantza bizia da; baina ez goi-politikaren lekukotza, goitik egindakoa (arduratsuak eta kupulak), hedabide handiek arduratzen dutena, baizik eta beheko politikaz, herriak egiten edo bizi duenaz, Castellsen bulegoa dagoen eta mugitzen den tokiaz.