Ollo kontseilariak Maximo Sainz Plaza iheslari nafarraren gorpuzkiak eman dizkie senitartekoei

Antropologia / Auzitegiko antropologia

Asteartea, 2022eko ekainaren 7a — CEST

— Testua: Aranzadi

Irakurketa: 2 minutu

Olabeko hobian deshobiratu zuten haren gorpua, eta Nafarroako Gobernuaren DNA Bankuak identifikatu zuen

Ana Ollo Nafarroako Gobernuko Herritarrekiko Harremanetako kontseilariak Maximo Sainz Plazaren gorpuzkiak eman dizkie senideei, gaur goizean Nafarroako Jauregian egindako ekitaldi batean. 2016ko urtarrilaren amaieran eta otsailaren hasieran atera zuten gorpua, Olabeko hobian, San Kristobal gotorlekutik, eta Foru Gobernuaren DNA Bankuak identifikatu zuen. Hurrengo egunean beste hamabost presorekin batera hil zuten, eta Francisco Lecea mendaviarra baino ezin izan dute identifikatu.

1938ko maiatzaren 22an hasitako San Kristobal gotorlekuko ihesaldian eraildako 206 presoetatik gazteena izan zen maximo Sainz Plaza. 18 urte besterik ez zituen, maiatzaren 26an, Olaven atxilotu zuten egunean. Sainz Desojokoa zen, 1920ko maiatzaren 26an jaio zen, eta ikazkin gisa lan egiten zuen Gasteizen. Han atxilotu zuten 1936ko irailean, 16 urte besterik ez zituela. Hogeita hamar urteko espetxe-zigorra ezarri zioten bere militantzia anarkistagatik, eta San Kristobal gotorlekuko penalera eraman zuten zigorra betetzeko. Ekitaldian parte hartu dute, halaber, Bakearen, Bizikidetzaren eta Giza Eskubideen zuzendari nagusi Martín Zabalzak, Memoriaren Nafarroako Institutuko lantaldeak, Elkarte memorialisten ordezkariak eta Aranzadi Zientzia Elkarteko kideak (2016an egin zuen deshobiratzea) eta Nasertic elkartekoak ere (laborategi genetikoak egiaztatu zuen).

Olaveko hobia gotorlekuko ihesarekin lotuta orain arte lurpetik atera den hobirik handiena da. Máximo Sainzen gorpua 2016ko urtarrilaren amaieran eta otsailaren hasieran atera zen hobitik, Bakearen, Bizikidetzaren eta Giza Eskubideen Zuzendaritza Nagusiaren hobitik ateratzeko planen lehen jarduketa gisa.Gaur egun, Nafarroako Memoria Historikoaren Lekua da, eta GR225eko lehen etaparen amaiera, ihes egindako presoek egindako bidea gogora ekartzen duena.